aż tu nagle

[piotr 84]

piję herbatę
telewizor włączony tam jakaś publicystyka dziennikarka coś nawija
za oknem już ciemno już noc
-zaparzona herbata
-dziennikarka
-noc
to wszystko na życie się składa
to wszystko to życie w tej konfiguracje moje na teraz
a mnie w głowie demencja mózg wyżyna
odleciałem
na chwilę
i dziennikarki nie rozumiałem
herbatą mógłbym się oparzyć
a że noc no cóż mogli by zapytać o porę dnia bym nie wiedział
tak pojąłem przez chwilę
jak przyjaciel z oddziału czuł się
przyjaciel kilka dekad starszy
i teraz chwila refleksji jak już myślenie wróciło
gdy się urodziłem mało co rozumiałem
można powiedzieć że bezrozumny byłem
wykształciłem zdolności intelektualne
a teraz powoli wracam do bez myślenia
mam nadzieję
że wesolutki będę w dobrym nastroju jak wywieje z głowy wszystkie komórki moja demencja
że happy będę w swoim otępieniu
ale gdzieś we mnie jest dusza jeszcze
czy ona bezrozumna ?
NIE !!!
czy tylko odczuwa ? i nic nie myśli
NIE !!!
widocznie z ciałem jest nie kompatybilna
i dopiero jak przyjdzie śmierć z kosą
i chlaśnie mnie
i umrę
wtedy wróci myślenie już na tamtym świecie
teraz zastanawiam się nad świadomością w czasie otępienia
nie potrzebnie
po śmierci wszystko wróci całe myślenie
będę mógł wspominać czasy jak tu na ziemi przed śmiercią otępiały byłem
opowiem o tym świętemu Piotrowi
ale jeszcze trzeba czekać
jeszcze trzeba przeżyć
przeżyć nawet robienie pod siebie
jak przyjaciel z oddziału już świętej pamięci