proza miłości prawdziwa miłość - uwaga obrzydliwe tak jak ten świat

[piotr 84]

no i spotkaliśmy się raz
ale tak zostało na trzydzieści lat
na początku jak to na początku
pełno westchnień
tak nam się złożyło
że ja wzdychałem uczuciem do ciebie a ty do mnie
żywą miłością
mega zauroczeniem
byliśmy dla siebie tacy piękni
no a potem dopadła nas proza
mi wyrósł kołtun na głowie otłuszczony zarośnięty który drapałem bo swędział
ty z rana bez makijażu
a po pracy taka zabiegana i zmęczona
dorabialiśmy się większej chałupy
większego mieszkania
i tak posuwała nas metryka bezlitośnie
jednak jak nas czas posuwał wiec że z miłością posuwałem cię czy miałaś trzydzieści czterdzieści czy jak teraz pięćdziesiąt lat i sztuczne biodro
i teraz ja z tą chorą prostatą
że jak stoi to boli
chociaż impotentem się stałem to przez to chorą prostatę ciągle stoi
i mogę działać
nawet raz jak zaparzyłaś nam herbatę to chciałem nim zamieszać
a to był objaw wczesnej demencji
taki los
jeszcze nie staruszkowie ale już pod sześćdziesiątkę
i tak teraz siedzimy razem na wersalce oglądając telekspres
spójrz mi w oczy moja ukochana
było by to wszystko może nawet smutne
ale my wierzymy
że połączyło nas to by razem pielgrzymkę uskuteczniać do bram nieba
a tam nie ma tego co tu to inna rzeczywistość fizyka czy jak to nazwać
tam jest jak wtedy gdy się poznaliśmy
jest młodość piękność
zauroczenie
więc kochanie jeszcze trochę
jeszcze bardziej zdziadzieć
i porzucić ten kulawy świat i to marną powłokę