na stronie mensy utożsamiłem się ze zdolnym dzieckiem skrzywodznym przez system edukacji. czy słusznie?

[8-r48iT]

https://www.mensa.org.pl/zdolne-dzihttp ... le-leniwy/

Zdolny, ale leniwy




Ta etykieta przylega do wielu uczniów, którzy odznaczają się wysoką inteligencją. Czy rzeczywiście lenistwo to ich wrodzona cecha?

Zdolne dziecko szybko się uczy, może przyjąć więcej wiedzy naraz i łatwiej przychodzi mu zrozumienie skomplikowanych zagadnień. Inteligentne dzieci cechuje też naturalna ciekawość świata i ogromny zapał do nauki. Czego chcieć więcej od dziecka chodzącego do szkoły? A jednak – nierzadko zdolne dzieci przechodzą przez szkołę z miernymi ocenami, niezauważone albo z opinią: “zdolny, ale leniwy”. Wpływa na to kilka czynników.

Głównym źródłem podejścia dziecka do nauki jest dom rodzinny. Dziecko bierze przykład z otoczenia. Wbrew pozorom, ani ilość zajęć rozwojowych czy wizyt w muzeach ani rytuał czytania w domu nie mają większego wpływu na zdolności dziecka. Liczy się to, jak zachowują się rodzice – czy sami regularnie czytają, czy lubią się uczyć i odkrywać świat, czy mają różne zainteresowania. Szalenie ważne jest też, jak reagują, kiedy dziecko rozwija swoje zdolności – wspierają je, czy może nieświadomie ograniczają? Dom rodzinny jest pierwszym miejscem, które dziecko chce eksplorować, a “buszowanie po szafkach” jest jedną z pierwszych prób poznania świata i rozwijania intelektu. Reakcja rodzica na te i inne zachowania, wyglądające pozornie na niegrzeczne, są kluczowe dla postrzegania nauki w szkole – jako fascynującej możliwości poszerzenia wiedzy, czy też bezsensownego przymusu pod groźbą kary.

Drugim, niesłychanie ważnym czynnikiem jest szkoła i system oceniania. Zdolni uczniowie, właśnie dzięki inteligencji, szybko się uczą, jak działa szkoła, za co dostaną dobrą ocenę, a za co złą. Ta wiedza pozwala im uczyć się tylko tyle, ile trzeba. Wielu inteligentnym dzieciom wystarczy samodzielne przeczytanie podręcznika, aby opanować materiał. Nie potrzebują wyjaśnień nauczyciela, odrabiania prac domowych czy też godzin nauki w domu. Ta łatwość pomoga przejść z klasy do klasy bez wysiłku, ale też oducza systematycznej pracy, która prędzej czy później przydaje się w życiu. Dlatego największą motywacją do rzetelnej nauki jest nagradzanie za realny wysiłek, a nie za posiadaną wiedzę. Każde dziecko chce być ocenione za starania w sposób adekwatny i uczciwy, ponieważ to pokazuje mu, że warto się przykładać. Jeśli rozliczane jest tylko z ocen, szybko nauczy się lenistwa i wykonywania obowiązków na ostatnią chwilę. Te nawyki mogą sprawdzać się na gruncie szkolnym, ale w przyszłości przyniosą więcej szkody niż pożytku.

Lenistwo zdolnych dzieci jest cechą wtórną i nigdy nie należy etykietować dzieci jako leni, ponieważ będą używały tego jako usprawiedliwienia dla siebie. Zawsze warto podkreślać ich zdolność do rzetelnej pracy i nagradzać je za to, że podjęły pewne wyzwania. Zdolne dziecko, które z natury jest ambitne i lubi, kiedy jego umysł pracuje, będzie wdzięczne za to, że ktoś je rozumie i pokazuje mu, że szkoła może być wspaniałym miejscem, w którym dzieją się ciekawe rzeczy.