Jak silnie czujecie przyjemnosc na neuroleptykach?

[fizia]

Zawsze jak biore neuroleptyki to nie moge odczuwac tak mocno przyjemnosci jak dawniej. Wkurza mnie to. Rzadko sie usmiecham a o prawdziwych silnych emocjach nie ma mowy. Jestem ciekawa z jaka sila wy odczuwacie przyjemnosc biorac leki. Czy tez brakuje wam tego co mi?

[Peter]

tak samo na olanzapinie to chyba wręcz mam anhedonię czyli niemożliwość przeżywania uczuć przyjemnych masakra. dodam ze na Zeldoxie dużo lepiej funkcjonowałem, po szpitalu mi zmieniono leki

[pawel534]

Ja też miałem taki brak uczuć na olanzapinie ale na tych dużych dawkach najbardziej. Na małych dawkach olanzapiny było lepiej ale też nie tak jak w ogóle bez leków. Teraz biorę bardzo małe dawki solianu (100mg) i właściwie nie czuję różnicy między braniem solianu a nie braniem leków w ogóle. Z odczuwaniem uczuć nie mam teraz żadnego problemu. Nie wiem może na wysokich dawkach jest inaczej.

[prawda_o_psychiatrii]

Zero uczuć, pasji, zaciekawienia, zdziwienia, chęci, motywacji. Ani przyjemności, ani negatywnych uczuć - takie mdłe wszystko - to tak męczy! Jednak to jedyny stan, który psychiatrzy uznają za akceptowalny i wypuszczają ze szpitala. Nie wcześniej! Ktoś ma energię do działania, jest podekscytowany, ma własne zdanie, walczy o swoje - oj niedobrze, może to mania?

Już niedługo w użyciu będzie DSM-5 i nowe choróbska, prosto z wyobraźni psycholi - http://www.infowars.com/psychiatry-goes ... ual-dsm-5/. W końcu każda emocja będzie chorobliwa, a żeby być "normalnym" trzeba będzie być emocjonalnym zombie. Nadchodzi nowy, wspaniały świat.

[farnkensztajn]

Zero uczuć, pasji, zaciekawienia, zdziwienia, chęci, motywacji. Ani przyjemności, ani negatywnych uczuć - takie mdłe wszystko - to tak męczy! Jednak to jedyny stan, który psychiatrzy uznają za akceptowalny i wypuszczają ze szpitala. Nie wcześniej! Ktoś ma energię do działania, jest podekscytowany, ma własne zdanie, walczy o swoje - oj niedobrze, może to mania?

Już niedługo w użyciu będzie DSM-5 i nowe choróbska, prosto z wyobraźni psycholi - http://www.infowars.com/psychiatry-goes ... ual-dsm-5/. W końcu każda emocja będzie chorobliwa, a żeby być "normalnym" trzeba będzie być emocjonalnym zombie. Nadchodzi nowy, wspaniały świat.

[antygratis]

Ja się zastanawiam tylko nad takim przypadkiem, w którym zwyczajny, normalny, 100% zdrowy człowiek by się koncentrował i poświęcał i skupiał swoją uwagę nad tym czy czuje wystarczająco dużo przyjemności w związku z życiem. Ciekawe do jakich wniosków by doszedł.

[farnkensztajn]

Ja też miałem taki brak uczuć na olanzapinie ale na tych dużych dawkach najbardziej. Na małych dawkach olanzapiny było lepiej ale też nie tak jak w ogóle bez leków. Teraz biorę bardzo małe dawki solianu (100mg) i właściwie nie czuję różnicy między braniem solianu a nie braniem leków w ogóle. Z odczuwaniem uczuć nie mam teraz żadnego problemu. Nie wiem może na wysokich dawkach jest inaczej.

[farnkensztajn]

bez proxy głupota czy odwaga?

[antygratis]

dźg

[farnkensztajn]

dźwig?
dźgać?
dziwoląg?

dalej nie wysięgam.

[pawel534]

Bastard of yourself po co cytujesz wypowiedzi innych skoro nic nie piszesz i o co chodziło Ci z tym proxy ?

[F20]

Zero uczuć, pasji, zaciekawienia, zdziwienia, chęci, motywacji. Ani przyjemności, ani negatywnych uczuć - takie mdłe wszystko - to tak męczy! Jednak to jedyny stan, który psychiatrzy uznają za akceptowalny i wypuszczają ze szpitala. Nie wcześniej! Ktoś ma energię do działania, jest podekscytowany, ma własne zdanie, walczy o swoje - oj niedobrze, może to mania?

Już niedługo w użyciu będzie DSM-5 i nowe choróbska, prosto z wyobraźni psycholi - http://www.infowars.com/psychiatry-goes ... ual-dsm-5/. W końcu każda emocja będzie chorobliwa, a żeby być "normalnym" trzeba będzie być emocjonalnym zombie. Nadchodzi nowy, wspaniały świat.

Miałem dokładnie tak samo brałem zipperid podobno małe dawki tylko u mnie po dłuższym braniu zawsze rozwijała się niezła deprecha rujnująca mnie chyba jeszcze bardziej niż schizofrenia.

[fizia]

Zero uczuć, pasji, zaciekawienia, zdziwienia, chęci, motywacji. Ani przyjemności, ani negatywnych uczuć - takie mdłe wszystko - to tak męczy! Jednak to jedyny stan, który psychiatrzy uznają za akceptowalny i wypuszczają ze szpitala. Nie wcześniej! Ktoś ma energię do działania, jest podekscytowany, ma własne zdanie, walczy o swoje - oj niedobrze, może to mania?

Już niedługo w użyciu będzie DSM-5 i nowe choróbska, prosto z wyobraźni psycholi - http://www.infowars.com/psychiatry-goes ... ual-dsm-5/. W końcu każda emocja będzie chorobliwa, a żeby być "normalnym" trzeba będzie być emocjonalnym zombie. Nadchodzi nowy, wspaniały świat.

To prawda. Kiedys, kiedy jeszcze mialam emocje doktorka uznala ze jestem za bardzo emocjonalna i wypisala na to neuroleptyki. Dla lekarzy emocjonalnosc to chyba tez zaburzenie,choroba

[tańcząca w zbożu]

Anhedonia.

[prawda_o_psychiatrii]

Zero uczuć, pasji, zaciekawienia, zdziwienia, chęci, motywacji. Ani przyjemności, ani negatywnych uczuć - takie mdłe wszystko - to tak męczy! Jednak to jedyny stan, który psychiatrzy uznają za akceptowalny i wypuszczają ze szpitala. Nie wcześniej! Ktoś ma energię do działania, jest podekscytowany, ma własne zdanie, walczy o swoje - oj niedobrze, może to mania?

Już niedługo w użyciu będzie DSM-5 i nowe choróbska, prosto z wyobraźni psycholi - http://www.infowars.com/psychiatry-goes ... ual-dsm-5/. W końcu każda emocja będzie chorobliwa, a żeby być "normalnym" trzeba będzie być emocjonalnym zombie. Nadchodzi nowy, wspaniały świat.

To prawda. Kiedys, kiedy jeszcze mialam emocje doktorka uznala ze jestem za bardzo emocjonalna i wypisala na to neuroleptyki. Dla lekarzy emocjonalnosc to chyba tez zaburzenie,choroba

Niech idą w cholerę Pozbawić ich władzy nad ludźmi - przymusu psychiatrycznego Nic nie rozumieją z natury ludzkiej.

[Mickey]

U mnie tak samo, chyba anhedonia. Przed leczeniem miałem więcej zainteresowań, pasji, teraz to wszystko znikło.

[hvp2]

Przyjemności odczuwam, ale... jakby tu powiedzieć... generalnie... śladowo!

Jednak... lepiej mało niż wcale!

[prawda_o_psychiatrii]

Przyjemności odczuwam, ale... jakby tu powiedzieć... generalnie... śladowo!

Jednak... lepiej mało niż wcale!

Czy to w końcu mija? U mnie już 9 miesięcy po odstawieniu, a afekt nadal słaby chociaż na pewno znacznie lepszy niż w grudniu 2012...

*słowo niedozwolone**ni psychiatrzy.

[fizia]

Czy to w końcu mija? U mnie już 9 miesięcy po odstawieniu, a afekt nadal słaby chociaż na pewno znacznie lepszy niż w grudniu 2012...

*słowo niedozwolone**ni psychiatrzy.[/quote]

Nie mija.Ja 2 lata po odstawieniu neuroleptykow czulam sie tak jakbym nadal je brala.Dopiero wellbutrin przywrocil mi emocje ,uczucia i odczuwanie przyjemnosci (co nie znaczy ze polecam wellbutrin).

[prawda_o_psychiatrii]

Czy to w końcu mija? U mnie już 9 miesięcy po odstawieniu, a afekt nadal słaby chociaż na pewno znacznie lepszy niż w grudniu 2012...

*słowo niedozwolone**ni psychiatrzy.

Nie mija.Ja 2 lata po odstawieniu neuroleptykow czulam sie tak jakbym nadal je brala.Dopiero wellbutrin przywrocil mi emocje ,uczucia i odczuwanie przyjemnosci (co nie znaczy ze polecam wellbutrin).[/quote]

Jak długo brałaś te trucizny i jakie jeśli wolno spytać? To ważne, żeby porównać.

A czy są osoby, które brały leki mniej więcej 2 miesiące i im minął stan braku afektu - tzn. czują przyjemność i radość? I jeśli tak to jak długo trwała rekonwalescencja? Chciałbym wysłuchać też pozytywnych historii, by nie stracić zupełnie nadziei.