Niekiedy nawet osoby ze
znacznym stopniem niepełnosprawności dorabiają do renty.
Jeśli ktoś naprawdę nie może dorabiać
nawet w najmniej wymagający sposób w warunkach chronionych, które są przeznaczone dla wyraźniej niepełnosprawnych, to sugeruje to, że jest na tyle niesamodzielny, że powinien mieć orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji czy znaczny stopień niepełnosprawności. Ale to, żeby mieć I grupę zamiast II grupy,
u schizofreników (zwłaszcza tych młodszych) rzadko się zdarza. Taka osoba ze znacznym zamiast umiarkowanego raczej sama np. nie pojedzie komunikacją zbiorową (na przykład kilkunastu kilometrów), bo potrzebowałaby przy tym opiekuna.
Nie mam doświadczeń z pracą przy sprzątaniu, stróżowaniu czy w McDonald's bądź nawet na najbanalniejszej produkcji, jedynie mam przy roznoszeniu ulotek sprzed ponad pięciu lat (była to moja jedyna praca, jaką zdobyłem w dorosłości, zresztą zdobyłem ją dzięki wizytom w stowarzyszeniu pomagającym osobom niepełnosprawnym).
Jak ktoś jest zdolny do pracy tylko w warunkach chronionych, czyli dla wyraźniej niepełnosprawnych i ma np. zespół Aspergera, to także jak najbardziej powinien mieć przyznawaną rentę socjalną.
https://orzeczenia.szczecin-centrum.sr. ... -05-20_001 - IX U 339/18 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2019-05-20 - jest tu przedstawiona sprawa tego, czy
emerytce ze schizofrenią przyznać znaczny stopień niepełnosprawności, czy tylko umiarkowany, z dalszej części wynika, że dostała znaczny, jak mi się wydaje. Fragmenty z własnymi wyróżnieniami:
G. K. (1) zamieszkuje z dorosłą córką D. K., która wyręcza ją w podstawowych czynnościach tj. kąpiel, zakupy, przygotowywanie posiłków, sprzątanie. G. K. (1) czeka na powrót córki z pracy, aby ta przygotowała dla niej posiłek. W trakcie dnia jest bezczynna. Córka rejestruje G. K. (1) na wizyty lekarskie, załatwia za nią sprawy urzędowe i związane z rachunkami. Przypomina o przyjmowaniu leków oraz o zastrzykach. G. K. (1) nie zna obsługi pralki ani telefonu komórkowego.
Istniejąca u G. K. (1) schizofrenia paranoidalna, z wyraźnie negatywnymi objawami procesu schizofrenicznego jak izolowanie się, wycofywanie się z aktywności społecznych, niewielka aktywność złożona, ubóstwo mimiki i emocji wraz z cechami rozpadu struktury osobowości powoduje znaczny stopień niepełnosprawności na stałe. Jej funkcjonowanie intelektualne i społeczne jest zaburzone, stan psychiczny będzie się pogarszał w miarę nawarstwiania się zaburzeń otępiennych.
Punktem wyjścia dla rozważań na temat stanowisk stron w niniejszym postępowaniu było dla sądu brzmienie art. 4 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Należy zauważyć, że przepis ten z jednej strony pozwala zaliczyć do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym osoby zdolne do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej, z drugiej zaś strony wymaga, aby osoba taka wymagała w celu pełnienia ról społecznych stałej opieki i pomocy innych osób. Z kolei w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy (§ 29 ust. 1 pkt 2) ustawodawca definiuje konieczność sprawowania opieki jako całkowitą zależność osoby od otoczenia, polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem.
| "To boldly go where no one has gone before"
WRÓŻKA
) może być na tyle banalna, że nawet dla Ciebie byłaby formą przyjemnego spędzania czasu i terapii funkcjonalno-społecznej.
Ja przez zbitkę schizoautyzmu, OCD i pewnie (wciąż niezdiagnozowanego) ADHD.
