Boję się życia

[jagienka]

Zauważyłam, że gdy mam wolne i nie pracuje to w ogóle nie mam lęków. Powinnam więc popracować nad moim nastawieniem do pracy.

[jagienka]

Kurde. Nie chcę zapeszać ale od miesiąca jest naprawdę dobrze. Lęki mocno zelżały. Chyba byłam sobie w stanie skutecznie przetłumaczyć, że muszę podejść do życia na dużo większym luzie

[Pamal]

Może to efekt tej pracy nad sobą/przemiany, o której pisałaś w dziale Psychologia?

[jagienka]

Może to efekt tej pracy nad sobą/przemiany, o której pisałaś w dziale Psychologia?

Nie wiem. Oby!! Odpuściłam też jeden stresujący mnie temat póki co. No nic...mam zamiar cieszyć się tym spokojem w moim życiu jak najdłużej

[Catastrophique]

Oczekiwanie spokoju w życiu jest bardzo złudne. Życie to zmiany, czy tego chcemy czy nie.

[jagienka]

wiem o tym, niemniej jednak ciesze się, że na razie życie nie przynosi mi jakiś większych zmian

[Catastrophique]

Nie życzę niemiłego zaskoczenia gdy to się zmieni.
Swoją drogą o zmiany też warto samemu zawalczyć.

[hvp2]

Od czasu do czasu życie stawia człowieka przed sprawami ostatecznymi przed którymi nie ma dokąd uciec, tylko trzeba sobie jakoś poradzić!! Jak ktoś jest w tym osamotniony to jest mu tym trudniej!

A prawdziwych przyjaciół zdobywa się latami i dopiero w godzinie próby okazuje się czy to są prawdziwi przyjaciele!!

Badania naukowe potwierdzają że schizofrenicy mają mniej przyjaciół niż tzw. normalni ludzie i częściej niż oni pozostają osamotnieni.

[the end]

przyjaciele nie istnieją, wszystko ma tu swoją cenę

[hvp2]

przyjaciele nie istnieją, wszystko ma tu swoją cenę

Głęboko się mylisz! Po prostu jest o nich bardzo trudno! Co gorsza (dla Ciebie!) takim rozumowaniem zamykasz sobie drogę by tych przyjaciół mieć!!

[the end]

złudzenia

[the end]

każda przyjaźń i miłość się kiedyś skończy

[hvp2]

złudzenia

Najwyraźniej takie jest Twoje doświadczenie życiowe. Moje jest inne, zgodne z tym co pisałem powyżej.

[hvp2]

każda przyjaźń i miłość się kiedyś skończy

Przecież ludzie doświadczają przyjaźni czy miłości "do grobowej deski"! Tyle że nie wszyscy...

[Trener]

jeśli 'miłość' by istniała to byłaby skończona. przyzwyczajenie to co innego. przyjaźń może być do "grobowej deski" ale rzadko tak się dzieje.

[jagienka]

No i od dwóch tygodni chodzę rozdrażniona i bardzo łatwo się stresuje...dobrze że już niedługo weekend

[amigo]

No i od dwóch tygodni chodzę rozdrażniona i bardzo łatwo się stresuje...dobrze że już niedługo weekend

sproboj spacerow, dobrze jest sie przejsc i po oddychac swiezym powietrzem, zmienic otoczenie.

[Catastrophigłupek]

Choruję na schizofrenię, niby dobrze.

amigo ciągnie druta
Cały evot ciągnie na drucie amigo

sobie radzę. Pracuję i ogarniam życie. No właśnie...ale radości z życia mam mało bo cały czas się czegoś lękam. W pracy szykuje się jakaś zmiana lub problem do rozwiązania- ja się boję zamiast widzieć w tym szansę do wykazania się. Mam iść do lekarza - boję się, że się spóźnię i samej wizyty. Mam coś załatwić w urzędzie - to samo. Ogólnie reaguję n

amigo ciągnie druta
Cały evot ciągnie na drucie amigo

a bardzo wiele sytuacji stresowo. Nie jest to taki paraliżujący strach że uniemożliwia mi działanie ale jednak jest cały czas i rzadko odpuszcza. Brałam lamotryginę. Pomagało ale dostałam od tego leku paskudnej wysypki. Nie wiem czego oczekuję pisząc to....chyba jedynie odrobinki zrozumienia że ktoś ma podobnie

[jagienka]

Było już bardzo dobrze jeśli chodzi o moje lęki, ale jutro mam wizytę u lekarza i już moje myśli krążą wokół tego tematu i zaczyna ogarniać mnie lekki lęk

[qda]

Było już bardzo dobrze jeśli chodzi o moje lęki, ale jutro mam wizytę u lekarza i już moje myśli krążą wokół tego tematu i zaczyna ogarniać mnie lekki lęk

Jagienka, czytaj Twoje posty odnoszę wrażenie, że da się zauważyć cykliczność Twoich lęków i lepszego samopoczucia.
Może zastanów się od czego to zależy, może jest jakiś czynnik czy zespół czynników, które na to wpływają.
Z mojego doświadczenia wiem, że najlepsza jest zmiana.
Może być to zmiana mała lub wielka, jak zmiana pracy czy otoczenia.
A wierz mi, lęki utrudniały mi wyjście w ogóle z domu. Bałem się, że się skompromituję, że zostanę napadnięty, że coś mnie porwie i uniesie w powietrze, że coś spadnie mi na głowę, że stracę kontrolę etc.
Teraz w ogóle o tym nie myślę, a gdy czuję lekki niepokój, szukam spokojnego miejsca żeby się wyciszyć, potrzebuję kilkunastu minut i znowu jest ok.