Leki psychiatryczne kontra metody alternatywne

[mychoise12]

Szanowni forumowicze. Jako że po 10 latach leczenia psychiatrycznego udało mi się uwolnić od agresywnych i szkodliwych dla zdrowia lekarstw przepisywanych przez psychiatów. Chciałbym rozpocząć dyskusję i wymianę doświadczeń na temat stosowania metod alternatywnych w stosunku do leków psychiatrycznych. Ze swoich doświadczeń mogę powiedzieć, że po pół roku od odstawienia leków psychiatrycznych na rzecz metod alternatywnych czuję się... zdrowszy. Zauważyłem znaczną poprawę nie tylko zdrowia psychicznego, ale również fizycznego, oraz dużo mniej magicznego myślenia i więcej realizmu życiowego Zrobiłem również ogromne postępy w kontaktach interpersonalnych Oczywiście nie jest tak że już rozwiązałem wszystkie swoje problemy, ale po 10 ciężkich latach kuracji psychiatrycznych dostrzegam światełko w tunelu. Naturalnie nie jest też tak, że kompletnie skreślam leki psychiatryczne, uważam, że w indywidualnych przypadkach mogą stanowić stałe badź okresowe uzupełnienie innych metod leczenia. Uważam jednocześnie, że są one mocno nadużywane przez psychiatrów, którzy często jakby zdawali się nie dostrzegać skutków ubocznych ich nadużywania. A przecież główne przesłanie przysięgi Hipokratesa składanej przez lekarzy, a psychiatrzy takowymi są brzmi "Primum non nocere " czyli "Po pierwsze nie szkodzić". Zapraszam do dyskusji
.

[Meduzola]

Witaj. Może uda się rozruszać ten temat. Choroba ma wiele aspektów: a to poznawczo-behawioralnych, a to emocjonalnych, a to dotyczacych funkcjonowania społecznego. Czytam Cię i widzę siebie sprzed kilku lat. Mój pierwotny bunt dotyczył tego tak materialistycznego podejścia lekarzy do człowieka, obdartego z jego duchowości, efemeryczności, subtelności. Długo się miotałam, kilka rzeczy rozbiłam o ścianę, kilka ludzi obraziłam, i pracuję nad tym, co nazywa się spokojem ducha, linearnością przeżyć, szlifowaniem kantów charakteru, adekwatnością zachowania. Może by tak prześledzić raz jeszcze ten moment początku choroby, ktory nazywany jest "załamaniem dotychczasowej linii życiowej", przyjrzeć się czynnikom endo- i egzogennych. A może lepiej nie? Może babranie się w przeszłości nie ma wartości poznawczych? Trochę odbiegłam od zapodanego przez Ciebie tematu, no mnie chodzi o tą dwoistość człowieka, jak chyba u Tomasza z Akwinu: na drabinie rozpostartej między zwierzęciem a aniołem. Tylko właśnie w schizofrenii zaburzone są pewne mechanizmy, w mysleniu, odczuwaniu, zachowaniu... Trudno się rozbiec, nie mówiąc już o przeskakiwaniu przeszkody. Pozdrawiam

[mychoise12]

No hej. Dzięki za komentarz. Ja myślę, że jak najbardziej zmieściłaś się w temacie. Uważam że psychologia doskonale sprawdza się w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń. Jeżeli chodzi o ten bunt to jest on coraz mniejszy, ale nie w sensie poddania się tylko w sensie szukania rozwiązań. Bunt jest mieleniem i eskalowanie w sobie problemu. To jest jak wadliwy program, który wciąż pracuje, zużywa zasoby procesora, może nawet spowodować jego przegrzanie, natomiast nie ma żadnego rezultatu tej pracy. Odkąd zacżąłem szukać rozwiązań stwierdziłem, że od tego mniej boli głowa. Natomiast trochę z nurtu behawioralno-poznawczego można powiedzieć że jesteśmy niewolnikami własnych przekonań. to co nawarstwiało się przez lata nie jest tak prosto odwrócić. Moim zdaniem liczy się skuteczność. To co czuję nie ma żadnego znaczenia. liczy się to co zrobiłem. To mnie buduje i napędza, Ale ja mam niską samoocenę więc mnie sukcesy budują, a co buduje Ciebie nusisz odnaleźć sama. Ogólnie mam dużo różnych patentów, ale nie wiem czy długość posta jest wystarczająca aby to opisać. Ueażam, że podstawą jest diagnoza np. MMPI - 2.,ale trudno go zdobyć ,

[Digital]

Bardzo ciekaw jestem tych metod alternatywnych, podzielisz się doświadczeniem?
Ciekawe, bardzo ciekawe, niestety większość ogółu nigdy nie będzie w stanie zrezygnować z lekarstw. Z prostej przyczyny, wymaga to ogromu wytężonej pracy i to zarówno nad sobą jak i umysłowej zarówno pacjenta jak i lekarza. Łatwiej jest po prostu zjeść tabletkę i zapomnieć.
Nie zawsze lekarze dają lekarstwa, miałem znajomą co regularnie się cięła i lekarstw nie dostała ale została skierowana do psychologa. Na wizycie lekarz ocenia ryzyko i możliwe zagrożenie życia oraz stan pacjenta. Zawsze wybiera mniejsze zło. Lekarstwa są właśnie takim mniejszym złem. Moim zdaniem żadnego zła nie należy wybierać lecz niestety inaczej się czasem nie da. W momencie gdy pacjent zwraca się do lekarza oznacza to bardzo prostą rzecz, przychodzi po pomoc i taką też pomoc uzyskuje więc nie rozumiem do kogo i o co pretensje? Do momentu gdy człowiek radzi sobie sam, nie idzie do lekarza, nikt mu lekarstw nie zaaplikuje, chyba że zagraża sobie bądź innym. Gdy jednak zwraca się po pomoc, to ową pomoc otrzymuje i to chyba tyle w temacie. Lekarstwa są po prostu bardzo skutecznym i zarówno bardzo prostym rozwiązaniem bardzo poważnych problemów. Nie warto więc nie doceniać korzyści jakie niosą.

[mychoise12]

Heh. Digital. Po pierwsze to ja mogę na temat swoich metod rozmawiać z kudźmi, którzy chcą tego słuchać. A po co Tobie moje metody jeżeli ty wierzysz tylko w skuteczność leków psychiatrycznych. Ja nie jestem psychiatra, że będę wciskał komuś swoje metody albo jeszcze straszył ubezwłasnowolnieniem. Wolę zająć się zarabianiem kasy zamiast coś komuś wciskać na siłę.
Drugie to coś nie doczytałeś mojego posta oierwszego.
słowo klucz 1: skutki uboczne
słowo klucz 2: nadużywanie
to są moje zarzuty. Natomiast moim zdaniem za dużo upraszczasz sprawę.Traktujesz sorawę w kategoriach czarne-białe. Psychiatra to nie jest robot jednej serii z wbudowanym oprogramowaniem jednego rodzaju . To człowiek o różnych cechach osobowości. Każdy jest inny. Spitykałem naprawdę dobrych i fachowych lekarzy na swojej drodze a spotykałem również niezłych cwaniaków dokonujących nadużyć wobec pacjentów. A jeżeli chodzi o psychologa to wiesz ile mi się razy udało dostać do psychologa? dwa razy w ciągu dekady, mimo że usilnie się starałem. Więc o jakiej ty tu piszesz silnej woli pacjentów jak tu nie ma woli służby zdrowia aby tą psychoterapię prowadzić.

[Catastrophique]

O, kolejny pseudo buntownik i kandydat do szpitalka. Ech.

[mychoise12]

To jest Twoja opinia i masz prawo taką mieć. Ja jestem bardzo optymistycznie nastawiony bo widzę postęp. Oczywiście były również potknięcia w procesie samoleczenie. W bardzo poważnych tarapatach znalazłem się w związku ze stosowaniem ziół na schizofrenie według receptury ojca Klimuszki, które to zioła też ktoś testował na tym forum Natomiast nie tylko obeszło się bez szpitala ale nawet bez interwencji psychiatry.

[Catastrophique]

A sa w tej bajce smoki?

[mychoise12]

Ha Ha. Nie wierzysz w moją historię to OK, twoje prawo.

[Catastrophique]

Oczywiscie, ze nie wierze.
Wiadomo czym konczy sie porzucenie lekow. W 99,9% przypadkow i jak szkodliwe jest zachecanie do tego plus metody "alternatywne" typu ziółka.
Parodia, człowieku.

[Digital]

Heh. Digital. Po pierwsze to ja mogę na temat swoich metod rozmawiać z kudźmi, którzy chcą tego słuchać. A po co Tobie moje metody jeżeli ty wierzysz tylko w skuteczność leków psychiatrycznych.

Dlaczego od razu mnie oceniasz i szufladkujesz? Nie znasz mnie tak jak ja nie znam ciebie. Zadałem proste pytanie, sam założyłeś ten temat więc zakładałem że jesteś otwarty na dyskusję. Tym bardziej że jest to forum dyskusyjne. Skoro nie, myliłem się, szkoda, trudno mówi się. Po co w takim razie ten wątek? Wsadzasz w kij w mrowisko, a jak mrówki wychodzą i zaczynają kąsać dajesz nogę?
Co do reszty zgadzam się, owszem lekarze to też ludzie i jak to ludzie zdarzają się różni.

[Meduzola]

Psychiarzy mają specjalne czułki, którymi wyczuwają naszą "psychotyczność". Manifestuje się ona m.in. w braku "realizmu życiowego". Nurt poznawczo-behawioralny jest typowo mózgowy. Niektórzy jego przedstawiciele negują słowo psychika, bo i ono jest za bardzo natchnione.

[mychoise12]

Słuchajcie ja staram się unikać sporów bo one do niczego nie prowadzą. Ja szanuję i rozumiem zdanie zwolenników leczenia psychiatrycznego. Natomiast nie rozumiem skąd wasza agresja w stosunku do czegokolwiek innego niż substancje psychoaktywne, chyba że jesteście powiązani z medycyną akademucką to w takim razie jest to dla mnie zupełnie zrozumiałe, bo tam nie tylko liczy się zdrowie, ale i kwestie finansowe. Mnie tu bardziej chdziło o rozmowę z kudźmi którzy podobnie jak ja po wieloletniej kuracji orientują się że to drga do nikąd i chcieliby spróbować czegoś innego. A wy dalej bierzcie swoje leki czy też bierzcie pieniądze za ich przepisywanie kimkolwiek tsm jesteście. Mnie nie jest nic do tego. Mało tego uważam, że powinny być zniesione recepty i powinniście mieć możliwość nabycia niegroniczonych ilości waszego złotego środka, bo jak normalna dawka zrobi wam dobrze, to prawdopodobnie podwójna dawka zrobi wam dwa razy lepiej a potrójna trzy razy lepiej. Ha Ha . Aż sam się riześmiałem ze swojego dowcipu

[AcidHouse]

Ha Ha. Nie wierzysz w moją historię to OK, twoje prawo.

Większość osób które nie wierzą w takie historie to:

1. osoby, które nigdy nie odstawiały leków
2. osoby podszywające się pod chorych, a tak na prawdę to psychiatrzy
3. osoby przyjaźniące się z nieudacznikami życiowymi, które po odstawieniu od razu proszą o szpital
4. osoby, które wierzą w teorie o psychozie, która rzekomo ujawnia się po odstawieniu leków i zwykle takie osoby podają procentowy odsetek niepowodzeń po odstawieniu
5. osoby, które ignorują fakt, że złe samopoczucie po odstawieniu leków to efekt abstynencyjny spowodowany tylko tym, że to są leki bardzo uzależniające


W sumie bardzo się cieszę, że pojawiają się coraz to nowe osoby takie jak Michał, które widzą inne drogi i w przeciwieństwie do psychiatrycznego kolesiostwa słuchają obydwu stron.

[AcidHouse]

Słuchajcie ja staram się unikać sporów bo one do niczego nie prowadzą. Ja szanuję i rozumiem zdanie zwolenników leczenia psychiatrycznego. Natomiast nie rozumiem skąd wasza agresja w stosunku do czegokolwiek innego niż substancje psychoaktywne, chyba że jesteście powiązani z medycyną akademucką to w takim razie jest to dla mnie zupełnie zrozumiałe, bo tam nie tylko liczy się zdrowie, ale i kwestie finansowe. Mnie tu bardziej chdziło o rozmowę z kudźmi którzy podobnie jak ja po wieloletniej kuracji orientują się że to drga do nikąd i chcieliby spróbować czegoś innego. A wy dalej bierzcie swoje leki czy też bierzcie pieniądze za ich przepisywanie kimkolwiek tsm jesteście. Mnie nie jest nic do tego. Mało tego uważam, że powinny być zniesione recepty i powinniście mieć możliwość nabycia niegroniczonych ilości waszego złotego środka, bo jak normalna dawka zrobi wam dobrze, to prawdopodobnie podwójna dawka zrobi wam dwa razy lepiej a potrójna trzy razy lepiej. Ha Ha . Aż sam się riześmiałem ze swojego dowcipu

Tak czasem jest, że to ugrupowanie jest smutne w tym co wypisuje, ale na sam koniec widzisz jakąś nutę humoru i delikatnej szydery z ich poczynań.
Agresja z ich strony lub jak wyżej napisałem ugrupowania jest podyktowana między innymi tym, że nie godzą się na bycie w mniejszości, bo takich ludzi godzących się na wszystko np. na każdą dawkę leku, na każdą godzinę leżenia w pasach jest coraz mniej w społeczeństwie, a to z uwagi na rozgłos jaki dała antypsychiatria i ruchy medycyny holistycznej.

Naprawdę smutnym jest natomiast to, że ów ugrupowanie godziłoby się nawet na krzywdzenie ich bliskich na ich oczach przez bandytów, bo taką mają naturę, a jej w dorosłym wieku już tak szybko nie zmienisz.

[AcidHouse]

Psychiarzy mają specjalne czułki, którymi wyczuwają naszą "psychotyczność". Manifestuje się ona m.in. w braku "realizmu życiowego". Nurt poznawczo-behawioralny jest typowo mózgowy. Niektórzy jego przedstawiciele negują słowo psychika, bo i ono jest za bardzo natchnione.

Tyle ile będą wiedzieli o mnie, na ile im pozwolę.
Gdy to miejskie szambo rozprawiało o mnie na mieście ja niby wg. nich miałem urojenia, a wszystko jest nagrane na rejestrator Zoom, nawet podczas spacerów i jest podsumowaniem ich tzw. specjalnych czułków.

[Digital]

Słuchajcie ja staram się unikać sporów bo one do niczego nie prowadzą. Ja szanuję i rozumiem zdanie zwolenników leczenia psychiatrycznego. Natomiast nie rozumiem skąd wasza agresja w stosunku do czegokolwiek innego niż substancje psychoaktywne, chyba że jesteście powiązani z medycyną akademucką to w takim razie jest to dla mnie zupełnie zrozumiałe, bo tam nie tylko liczy się zdrowie, ale i kwestie finansowe. Mnie tu bardziej chdziło o rozmowę z kudźmi którzy podobnie jak ja po wieloletniej kuracji orientują się że to drga do nikąd i chcieliby spróbować czegoś innego. A wy dalej bierzcie swoje leki czy też bierzcie pieniądze za ich przepisywanie kimkolwiek tsm jesteście. Mnie nie jest nic do tego. Mało tego uważam, że powinny być zniesione recepty i powinniście mieć możliwość nabycia niegroniczonych ilości waszego złotego środka, bo jak normalna dawka zrobi wam dobrze, to prawdopodobnie podwójna dawka zrobi wam dwa razy lepiej a potrójna trzy razy lepiej. Ha Ha . Aż sam się riześmiałem ze swojego dowcipu

Skąd ta ironia i poirytowanie? Zwyczajnie ciebie zapytałem, a ty wyjeżdżasz z jakimiś oskarżeniami i insynuacjami. Czy aby na tym ma polegać dyskusja? Na atakach słownych? Masz jakiś problem ze sobą, źle cię potraktowali na innym forum? Unikasz sporów czy raczej nie chcesz rozmawiać wcale? Kompletnie nic nie wniosłeś do dyskusji.
Ja nie neguję metod naturalnych, dlatego ciebie zapytałem co i jak, oczekiwałem ciekawych informacji. Dlaczego od razu zakładasz że jestem przeciwnikiem takowych metod?
Tu nie ma lekarzy, wszyscy jesteśmy pacjentami i wierz mi każdy z nas próbował przynajmniej raz życia bez lekarstw.

[mychoise12]

Większość osób które nie wierzą w takie historie to:

1. osoby, które nigdy nie odstawiały leków
2. osoby podszywające się pod chorych, a tak na prawdę to psychiatrzy
3. osoby przyjaźniące się z nieudacznikami życiowymi, które po odstawieniu od razu proszą o szpital
4. osoby, które wierzą w teorie o psychozie, która rzekomo ujawnia się po odstawieniu leków i zwykle takie osoby podają procentowy odsetek niepowodzeń po odstawieniu
5. osoby, które ignorują fakt, że złe samopoczucie po odstawieniu leków to efekt abstynencyjny spowodowany tylko tym, że to są leki bardzo uzależniające

Acid dokładnie tak. Gdybyś się spotkał ze mną jeszcze kilka lat temu i mówił mi o innych metodach leczenia niż leki psychiatryczne to bym się dokładnie zachowywał jak Ci ludzie. Pukał w czoło namawiał do brania leków itp. Presja rodziny, lekarzy spowodowała, że sam zacząłem wierzyć w to że leki są moim jedynym wybawieniem. Same te leki tak cię ogłupiają, że zdajesz się nie dostrzegać postępującej destrukcji.
Jeżeli chodzi o odstawienie jest tak jak piszesz a nawet gorzej, ponieważ przyjmowane przez lata leki tylko dxiałały na twoje objawy, podobnie jak środek przeciwbólowy na ból zęba. Jak je odstawisz to objawy wracają. Kompletny brak leczenia przyczyn. A jak powiesz do psychiatry że chcesz odstawić leki to powie że ci się pogorszyło, i z reguły przepisuje jeszcze więcej albo zastrzyk.
Wstawiam tu link do materiałów brytjskiej psychiatry dr. Joanna Moncrieff na temat szkodliwości długoterminowego przyjmowania leków psychiatrycznych.

[mychoise12]

A o łączeniu farmakoterapii z psychoterapią mówiła Pani Prof Dominika Dudek na jednym z wykładów które oglądałem

[Meduzola]

Co to za alternatywa, ta terapia poznawcza, skoro pani Moncrieff używa stricte psychiatrycznego języka, hm, prawdopodobnie stworzonego na potrzeby farmakoterapii..? Mamy podcinać gałąź, na której siedzimy? No i etymologia słowa poznawczy/kognitywny: kennen- znać czy erkennen-pojmować, rozpoznawac jako, ale czy w oparciu o już istniejace..? To istniejące-rzeczownik odprzymiotnikowy. Kant się chyba kłania, Wittgenstein może..?