Leczenie schizofrenii dziecięcej wykorzystując LSD

[pSych0]

Zagłębiając się w schizo tematy i dragi trafiłem na bardzo ciekawe studium. Szczerze powiem, że jestem w szoku i zamiast marzyć o wypiciu nembutalu w lesie to zrodziła się we mnie nadzieja i chęć na dość niebezpieczny eksperyment :>

http://www.psilosophy.info/pdf/leczenie ... nfo%29.pdf

[Dobro]

Na szczęście już odeszły w niepamięć te eksperymenty.

Tutaj link. LSD może wywołać schizofrenię a nie ją leczyć.
http://www.schizophrenia.com/newsletter ... drugs.html

[pSych0]

Przeczytałaś sam tytuł, prawda?

No i ja też potrafie rzucać linkami
Nie ma powiązania pomiędzy psychodelikami a zdrowiem psychicznym
http://www.sciencedaily.com/releases/20 ... 185302.htm

[Dobro]

Trochę przeczytałem. Fakt, że są to miligramy LSD. Może w tych przypadkach się to sprawdziło.

Jak ktoś bierze psychodeliki to nie znaczy, że zachoruje. Nie znaczy również, że mu to pomoże.

[Niemamnie]

http://www.ehow.com/about_6364535_salvi ... renia.html
Nawet szałwia wieszcza może być bezpiecznie stosowana dopiero po 30stce, LSD jest trochę słabsze od niej więc i tak należy mieć poukładane w głowie żeby je stosować.

[pSych0]

Kolejny pozytyw na temat LSD
http://nauka.newsweek.pl/lsd-wraca-jako ... 245,1.html

[Unknown]

Dorzucę też coś w temacie. "Obszary nieświadomości. Raport z badań nad LSD" Stanislav Grof - książka autorstwa czeskiego psychiatry, który podawał pacjentom LSD, po czym przeprowadzał sesje psychoanalityczne.

[JudasHonor]

To trochę przypomina mi leczenie kiły, tyfusem.

Choroba psychiczna to nie jest brak jakiś neuroleptyków, substancji psychoaktywnych w naszym mózgu. To choroba naszej psychiki, świadomości, rozumowania. Leczenie ma polegać na wdrażaniu zdrowych wzorców rozumowania. Leki mają w tym procesie pomóc choremu uwolnić sie chodź częściowo od negatywnych skutków choroby i dac pacjentowi szansę na terapię. A tą terapią mają być rozmowy z psychologiem, terapia grupowa. A jeśli nie mamy takich możliwości, to chociażby trening asertywności, dbanie o higienę psychiczną, dobry humor, dobrą samoocenę, itd.

Narkotyki w tym wszystkim pasuje jak pięść do nosa.

Pędzący Abażur, Tobie również proponuje wziąść się za siebie, pracować nad sobą, zamiast szukać Ameryki w konserwach. Dobrze jak byś chodź raz, zanim targniesz się na siebie, spróbował powiedzieć sobie na głos "jestem dobry", stać Cię na to ?

[pSych0]

Narkotyki w tym wszystkim pasuje jak pięść do nosa.

Nie możesz wrzucać narkotyków do jednego worka, jeśli masz na myśli marichuane, fete i inne stymulanty to się z Tobą zgodzę ale psychodeliki to zupełnie inna bajka. Przed delegalizacją były używane jako leki i przeprowadzono bardzo dużo badań na ten temat ale jeśli jesteś zainteresowany to internet wytłumacz Ci to lepiej ode mnie- np https://www.youtube.com/watch?v=Ymhzwy-6nnw

Choroba psychiczna to nie jest brak jakiś neuroleptyków, substancji psychoaktywnych w naszym mózgu. To choroba naszej psychiki, świadomości, rozumowania. Leczenie ma polegać na wdrażaniu zdrowych wzorców rozumowania. Leki mają w tym procesie pomóc choremu uwolnić sie chodź częściowo od negatywnych skutków choroby i dac pacjentowi szansę na terapię. A tą terapią mają być rozmowy z psychologiem, terapia grupowa. A jeśli nie mamy takich możliwości, to chociażby trening asertywności, dbanie o higienę psychiczną, dobry humor, dobrą samoocenę, itd.

Psychodeliki dają Ci możliwość zagłębienia się w siebie, wyjść poza schemat. W wielu poradnikach związanych z rozwojem duchowym obok medytacji wymieniane są właśnie owe substancje. Ja nie twierdze, że to fajna łatwa i prosta droga do uzdrowienia. Może być drogą na skróty ale bardzo ryzykowną. Leki uwalniają Cię jedynie od objawów pozytywnych i nic absolutnie nie leczą, w momencie gdy wyjdziesz z psychozy i zdasz sobie sprawę, że jesteś chory (co jest kluczem) to wg mnie powinieneś zacząć myśleć o bardzo bardzo stopniowym odstawieniu tego syfu aby zblokowane receptory nie zalały Ci dopaminą mózgu i nie doprowadziły do nawrotu. No też warto wziąć pod uwagę, że neuro powinno się brać minimum rok lub dwa, może być w tym jakiś sens.
Psycholog, terapia grupowa, spoko. Tylko nie ma lepszego lekarstwa niż jakakolwiek praca a tym samym codzienne przeciwstawianie się olbrzymiemu leniowi a także konfrontowanie swojej psychy z wyolbrzymionymi lękami.
Takie rzeczy jak trening asertywności i każde inne są wg mnie niemożliwe przy takich problemach z motywacja jakie ja miałem. Musi być coś narzucone z góry, jakieś obowiązki itp. dlatego nie krytykuje aktywności typu oddziały dzienne.

Pędzący Abażur, Tobie również proponuje wziąść się za siebie, pracować nad sobą, zamiast szukać Ameryki w konserwach. Dobrze jak byś chodź raz, zanim targniesz się na siebie, spróbował powiedzieć sobie na głos "jestem dobry", stać Cię na to ?

Wziąłem się na tyle ile potrafię i z efektów jestem zadowolony. Powiedzieć "jestem dobry" nie mam problemu bo to prawda, jestem czuły, pomocny i lubię tworzyć uśmiech lub ulgę na twarzach innych ludzi. Chciałbym aby było mnie stać na stwierdzenie "jestem wygrywem" a nie przegrywem a do tego jeszcze bardzo długa droga. A skoro z nieznanych mi powodów wspominasz o targnięciu na siebie to jeśli do tego dojdzie to będę to robił z uśmiechem w głowie, że wreszcie schodzę z tego padołu i kończy się moja męka.

[Dobro]

Właśnie marihuana i inne specyfiki były i są używane jako leki. Nie w formie rekreacyjnej.

Nie ma żadnego rozwoju duchowego pod wpływem specyfików, to złudzenie.

[moi]

Nauczyciele buddyjscy bardzo ostrzegają przed używaniem narkotyków: dają fałszywe oświecenie, które potrafi zatrzymać nasz rozwój na bardzo długo. Nie mówiąc o skutkach dla psychiki: flash backach, psychozach ponarkotykowych, itd.

Pozdrawiam.m.

[miś wesołek]

To choroba naszej psychiki, świadomości, rozumowania. Leczenie ma polegać na wdrażaniu zdrowych wzorców rozumowania. Leki mają w tym procesie pomóc choremu uwolnić sie chodź częściowo od negatywnych skutków choroby i dac pacjentowi szansę na terapię. A tą terapią mają być rozmowy z psychologiem, terapia grupowa. A jeśli nie mamy takich możliwości, to chociażby trening asertywności, dbanie o higienę psychiczną, dobry humor, dobrą samoocenę, itd.

Bardzo ładnie to brzmi. Czy jednak w praktyce nie chodzi o lekowe spacyfikowanie pacjenta i wlewanie mu do głowy tego, co myślą wszyscy naokoło? Przy czym wszyscy naokoło wcale i nie zawsze muszą wydawać się, powiedzmy, dobrzy. Zastanawiałeś się z pewnością nad fenomenem nawrotów. Przychodzi mi do głowy taka typologia władzy, na którą się kiedyś natknąłem:
1. władza karania - wiadomo
2. władza kompensacyjna - w postaci nagród
3. władza uwarunkowana - czyli ta wpajana/przyswajana w procesie socjalizacji

Cechą pierwszych dwóch rodzajów jest obiektywność i widzialność. Cechą trzeciej jest subiektywność i niewidzialność i też w jej przypadku nie są konieczne: jasna świadomość jej sprawowania, ani jasna świadomość podlegania jej.

Domyślasz się, że 1+2 można by nazwać po prostu tresurą. Leki w tym układzie robią bardzo nieudolnie (jak wszystkie substancje zakazane) za pkt. 3. Mylę się?

Już żałuję, że to napisałem.

[pSych0]

Nie ma żadnego rozwoju duchowego pod wpływem specyfików, to złudzenie.

Nauczyciele buddyjscy bardzo ostrzegają przed używaniem narkotyków: dają fałszywe oświecenie, które potrafi zatrzymać nasz rozwój na bardzo długo. Nie mówiąc o skutkach dla psychiki: flash backach, psychozach ponarkotykowych, itd.

Jakieś źródła?

Myślę że, od tysięcy lat, szamani w Peru stosujący ayahuascę mają inne zdanie na ten temat.

[moi]

To są szamani w Peru, którzy narkotyki zażywają nie codziennie i nie co weekend. A ja i tak miałam na myśli nauczycieli buddyjskich - czyli zupełnie inna inszość

Pozdrawiam.m.

[Dobro]

Jakieś źródła?

To proste. Każdy obeznany z tematem wie o tym, wielu o tym mistrzów mówiło. Jedno ze wskazań może różnie brzmieć w danej tradycji, ale często jest to dosłownie tłumaczone jako nie picie alkoholu, itd. Są to nauki o których mówił Budda jako jedne z najważniejszych, jak by to nie brzmiało. Nie chce mi się tu historii związanych z różnymi mistrzami przytaczać.

Ogólnie mówi się, że to złudne poczucie szczęścia i trwające krótko. Rozwój trwa długo i nie jest łatwy ale działa długofalowo.

[pSych0]

To proste. Każdy obeznany z tematem wie o tym, wielu o tym mistrzów mówiło. Jedno ze wskazań może różnie brzmieć w danej tradycji, ale często jest to dosłownie tłumaczone jako nie picie alkoholu, itd. Są to nauki o których mówił Budda jako jedne z najważniejszych, jak by to nie brzmiało. Nie chce mi się tu historii związanych z różnymi mistrzami przytaczać.

Ogólnie mówi się, że to złudne poczucie szczęścia i trwające krótko. Rozwój trwa długo i nie jest łatwy ale działa długofalowo.

Na necie tego dużo, aż za dużo i masa syfu i nawiedzonych ludzi bez lekkiego pióra, śmiem podejrzewać, że jesteś w temacie. Czy byłbyś na tyle miły i podrzucił porządne linki o rozwoju albo namiary na godne uwagi książki? Jeśli tak to będę bardzo wdzięczny.

[moi]

Polecam Ci portal Sasana:

http://sasana.wikidot.com/czytelnia

Tylko sprawdzone teksty od sprawdzonych nauczycieli! Tradycja: theravada.

Lub portal Cybersangha:

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/l ... desc&o=&p=

Tradycja: buddyzm tybetański.

Przydał by się jeszcze dla równowagi jakiś portal w tradycji buddyzmu zen, ale -niestety- nei mam namiarów na żaden.

Pozdrawiam.m.

[Dobro]

http://mahajana.net/node/14

Tu jest wiele tego.

Jeżeli chodzi o książki to czytam Dalajlamę, Thich Nhat Hahna, czy roshiego Shunryu Suzuki. W sumie to z poza buddyjskich nie chciałbym ci radzić, bo sam nie czytam.

Chyba, że wiesz o co dokładnie ci chodzi. Wtedy może bym znalazł. Rozwój duchowy to szeroki temat. Kiedyś był fajny Dokusan Project TV ale widzę, że znikł on z netu coś, szkoda bo tam byś może coś znalazł.

[moi]

Tu masz jeszcze buddyzm bon:

http://www.budda.medytacja.net/

Pozdrawiam.m.

[JudasHonor]

Ustalmy sobie coś, LSD to narkotyk.

Szamani i inni wróżbici to nie są specjaliści od chorób psychicznych. To, że jacyś z nich używają narkotyków w swoich rytuałach nie oznacza, że jest to dobre a tym bardziej, że uleczy kogokolwiek z choroby psychicznej.

Środków które działają jak silny narkotyk faktycznie używa się w medycynie, choćby morfina. Ale nie używa się tego typu substancji do leczenia psychiatrycznego ale do uśmierzania silnego bólu.

W interesie każdego chorego psychicznie jest unikać narkotyków. I każdy kto nie chce sobie narobić biedy, ominie narkotyki z daleka.