Może zbierzemy sobie galerię osób, które pomimo choroby psychicznej
osiągały sukcesy życiowe.
Moja kandydatka to Cathy Turner
http://www.sportsstarsusa.com/olympians ... cathy.html
Short track nie jest dla mięczaków, a jej się udało. Artykuł z linku nic nie mówi zdaje się o jej chorobie. Jest troszkę w amerykańskim stylu. Jeśli kogoś interesuje jej historia to proszę napisać. Postaram się pobuszować po internecie i ewentualnie przetłumaczyć.
Osiągnięcia chorych psychicznie
Moderator: moderatorzy
Osiągnięcia chorych psychicznie
Zwykłe rzeczy są bardzo niezwykłe
No, tłumaczenie gotowe.
Cathy Turner zdaje się cierpiała na depresję
i kryzys tożsamości. Po 10 latach wyzdrowiała.
Przepraszam za ewentualne niedoróbki.
Oddaję głos autorom:
Dwukrotna złota medalistka Cathy Turner wspomina poranek, w którym zdecydowała
się , że powróci do sportu, który niegdyś zabierał cały jej czas.
Wciąż słyszy jak jej matka smaży bekon gdy ona czytała w gazecie artykuł o jej
koleżance z drużyny, która kontynuowała z sukcesami swoją karierę.
"Wtedy mnie to uderzyło, jestem taka jak ona" powiedziała Turner, wspominając, tą ostatnią sobotę
sierpnia 1988. Dokładnie tydzień póżniej z pełnym poparciem matki w wieku 26 lat opuściła jej Rochester
i pojechała do Calgary aby znów trenować z jednym z jej dawnych trenerów. To było jak olbrzymie zielone
światło.
Dążenie Turner do powrotu do short-tracku przyszło po 9 latach po porzucerniu tego sportu w czasie
kryzysu tożsamości, który doprowadził do głębokiej i niebezpiecznej depresji.
Ta niesamowita sportsmenka, kochająca żona i matka spełnia teraz misję dzielenia się jej historią.
Turner chce, aby wszyscy wiedzieli, że marzenia mogą być spełnione a przeszkody pokonane.
Łyżwiarka była głóną mówcznią na 8 corocznym dniu chorych psychicznie. Konferencja była przeprowadzona
przez Clubhouse of Suffolk, non-profit Agencję Zdrowia psychicznego w Ronkonkoma. Całodniowa impreza miała
miejsce 13 Października w ratuszu Huntington. W konferencji uczestniczyło blisko 900 osób.
Turner jest współautorką książki "Obudź w sobie olimpijczyka" i przemówienie Turner koncentrowało się
na rozdziale, który napisała "Zobacz, uwierz bądź". TO jest właściwe dla każdej grupy, do której mówię.
Gdybym nie marzyła mogłabym być wciąż tam- powiedziała odwołując się do szpitala, gdzie była miesiącami
próbując się wyleczyć z głębokiej depresji, która nieomal nie doprowadziła jej do śmierci.
Łyżwiarka jest jedną z dwu osób w historii, którym się udało zdobyć złote medale w kolejnych olimpiadach
zimowych.
"Myślę, że mam pewne sekrety. Mogę dotrzeć do ludzi, bo tam byłam" - powiedziała
"Myślę, że mogę pomóc ludziom. Cieszę się, że mogę się podzielić moją historią. Jest dla mnie nie do uwierzenia,
więc ona musi pomóc innym ludziom.
Turner i jej matka są wciąż wypełnione emocją, gdy kontemplują fakt, że ona rzeczywiście zdobyła dwa złote medale
olimpijskie.
Droga, która prowadziłą do jej zwycięstw była kamienista. Nigdy jej nie zapomni. Szczęśliwie dzisiaj Turner nie musi
walczyć z depresją. Również nie ma problemu z tożsamością jako matka, żona, łyżwiarka mówczyni i piosenkarka.
"Sporty były dla mnie zawsze łatwe. Zawsze chciałam próbować każdego nowego sportu" powiedział Turner,myśląc o przeszłości,
gdy dostała pod choinkę figurówki, które wprowadziły ją na drogę światowej kariery łyżwiarskiej.
W dniu, w którym chciała spróbować swojego podarku na lodowisku
ćwiczyli łyżwiarze szybcy. Zamiast uczyć się piruetów zaczęła się z nimi ścigać.
6 latce spodobała się prędkość i zaczęłą uprawiać ten sport. Zdobyła błędkitną
wstęgę w czasie jej pierwszych zawodów nowicjuszy.
"Niespodziewanie stałam się kimś" - powiedziała Turner wyjaśniając wzrost jej zainteresowania sportem.
"W krótkim czasie stałam się doprawdy dobra" powiedziała, wyjaśniając jak jej ojciec
zangażował się w jej łyżwiarstwo i jak on został "tatą Cathy".
W rezultacie utraciłam ojca - miałam trenera"
Zamiast spędzać czas jak dziecko, Turner cały czas trenowała. Nie wini ojca ponieważ
chciała tego samego co on. "Byliśmy przyjaciółmi i jesteśmy dobrymi przyjaciółmi nadal".
Gdy była nastolatką było szczególnie trudno. W wieku 16 lat Turner zaczęła tracić zainteresowanie
łyżwiarstwem i zaczęła mieć intensywne pożądanie stosunków.
"Wtedy straciłam moją tożsamość" powiedziała.
Turner nie udało się dostać do ekipy olimpijskiej w 1980 roku w wieku 18 lat,
ale mówi że jej już na tym nie zależało. Była na zgrupowaniu przedolimpijskim
w Berlinie gdy "miłość" jej chłopca będącego w stanach zajmowała cały jej umysł.
Wróciła sama z Berlina do jej chłopca. Później próbowała sam dostać sięna olimpiadę,
ale nie przeszła przez kwalifikacje. Nie miało to dla niej znaczenia w tym czasie.l
Postanowiła oddać się karierze piosenkarskiej. Wielostronnie utalentowana
dołączyła do grupy podróżującej z koncertami. " W ciągu dwu miesięcy moje życie
zmieniło się zupełnie . Zmieniłam tenisówki i pot na suknie wieczorowe" powiedziała,
zauważając, że ten proces przyczynił się do narastającego kryzysu tożsamości.
Po zerwaniu z chłopakiem, rzeczy miały się coraz gorzej, aż przestała być zdolna
do funkcjonowania. Nie wiedziała, co może uczynić ją szczęśliwą i szła od jednej rzeczy
do drugiej. Postanowiła iść do szkoły nart wodnych ale już po dwu tygodniach
trener odesłał ją do domu bo cały czas płakała,
Po powrocie spotkała kogoś, kto jej doradził iść do pracy do St. Croix.
"To jest mojha odpowiedź" - powiedziała Turner do siebie, wspominając
"wołanie geograficznego lekarstwa na rajskiej wyspie"
Właśnie na tej wyspie doszłą do takiej depresji, że przyjęła ofertę
tabletek uspokajających. Później wzięła ich garść. "Musiałam pozbyć się bólu
tak szybko jak to możliwe" powiedziała, wyjaśniając, że nie planowała popełnić samobójstwa
tylko chciała pozbyć się bólu. Napisała tym niemniej list do matki..
Droga do zwycięstw była wyboista. Nigdy jeje nie zapomni.
Uświadomiła sobie, że rozpaczliwie potrzebuje pomocy. Zadzwoniła do matki mówiąc:
" Nie sądzę, aby było coś na świecie, co by mogło uczynić mnie szczęśliwą " Turner
poleciała do domu i skierowała się wprost do szpitala. Zostałą przyjęta jako
pacjęt dobrowolny, a później zakwalifikowano ją na leczenie przymusowe.
" to było straszne. Szłam od złego do gorszego."
Stan Turner ulegał poprawie. Zaczęła pisać notatki. "Jestem łyżwiarką" pisała,
gniotła papier i wyrzucała go. "Jestem piosenkarką" kontynuowała, gniotła papier
i wyrzucała go. "To była stała karuzela", powiedziała.
Turner wspomina wizyty jej brata i jej pragnienie wyzdrowienia. " Chciałam wyzdrowieć, lub umrzeć" powiedziała.
Leczenie Turner posdtępowało do przodu i nigdy już nie wróciła. W końcu uświadomiła sobie dziecinne marzenie
zdobyciazłotego medalu. W roku 1992 na olimpiadzie w Altbertville zdobyła złoty medal na 500 metrów
w short-tracku, oraz srebrny medal w sztafecie na 3000 m. Przed zwycięstwem, krytycy kpili z niej poniweważ
była już przed trzydziestką
Po olimpiadzie wycofała sięze sportu, wyszła za mąż i znów powróciła zdobywając jeszcze jedno złoto na 500 m
w Lillehammer. Zdonyła też brązowy medal w sztafecie na 3000 m.
Jakby tego było jeszcze mało wystartowała w 1998 roku w Nagano.
Jest jedną z dwojga ludzi w historii,
które zdobyły złote medale w kolejnych zimowych igrzyskach olimpijskich.
Z czterema medalami jest trzecia wśród olimpijczyków olimpiad zimowych.
Zwycięstwa nadeszły po prawie dziesięciu latach walki, lecz gdy już powróciła nie cofnęłą się już więcej.
" Włożyłam w to serce i nie miałam nic do stracenia" Powiedziała zwierzając się,
że nadwyrężyła wszystkie mięśnie podczas pierwszego miesiąca treningu w Calgary w 1988.
"Uświadomiłam sobie, że ludzie mogą zrobić o wiele więcej niż myślą jeśli podejmą ryzyko" powiedziała
dodając, że w czasie trenowania w Calgary ukończyła studia.
Turner jest dowodem, że przeszkody mogą być pokonane. Jej resume robi wrażenie z osiągnięciami
takimi jak wywiady w największych show telewizyjnych jak "Good Morning America"
i "Larry King Live" it.d
Turner jest "motywacyjną mówczynią|" i piosenkarką. Pisała muzykę i śpiewała hymn narodowy na wielu
stadionach.
Po pierwszym złocie w Albertville Turner połączyła oba talenty i była łyżwiarką i piosenkarką
podróżującą z rewią lodową "Made in America".
Ma rozległe plany , bogatą przeszłość. Jedną z ulubionych
jest bycie z córką. "uwielbiam być matką"
Praca z dziećmi jest czymś, w czym Turner upatruje swoją przyszłość.
Być może poprzez obozy treningowe dla dzieci. Trenuje obecnie grupę łyżwiarzy
w Rochester.
Cathy Turner zdaje się cierpiała na depresję
i kryzys tożsamości. Po 10 latach wyzdrowiała.
Przepraszam za ewentualne niedoróbki.
Oddaję głos autorom:
Dwukrotna złota medalistka Cathy Turner wspomina poranek, w którym zdecydowała
się , że powróci do sportu, który niegdyś zabierał cały jej czas.
Wciąż słyszy jak jej matka smaży bekon gdy ona czytała w gazecie artykuł o jej
koleżance z drużyny, która kontynuowała z sukcesami swoją karierę.
"Wtedy mnie to uderzyło, jestem taka jak ona" powiedziała Turner, wspominając, tą ostatnią sobotę
sierpnia 1988. Dokładnie tydzień póżniej z pełnym poparciem matki w wieku 26 lat opuściła jej Rochester
i pojechała do Calgary aby znów trenować z jednym z jej dawnych trenerów. To było jak olbrzymie zielone
światło.
Dążenie Turner do powrotu do short-tracku przyszło po 9 latach po porzucerniu tego sportu w czasie
kryzysu tożsamości, który doprowadził do głębokiej i niebezpiecznej depresji.
Ta niesamowita sportsmenka, kochająca żona i matka spełnia teraz misję dzielenia się jej historią.
Turner chce, aby wszyscy wiedzieli, że marzenia mogą być spełnione a przeszkody pokonane.
Łyżwiarka była głóną mówcznią na 8 corocznym dniu chorych psychicznie. Konferencja była przeprowadzona
przez Clubhouse of Suffolk, non-profit Agencję Zdrowia psychicznego w Ronkonkoma. Całodniowa impreza miała
miejsce 13 Października w ratuszu Huntington. W konferencji uczestniczyło blisko 900 osób.
Turner jest współautorką książki "Obudź w sobie olimpijczyka" i przemówienie Turner koncentrowało się
na rozdziale, który napisała "Zobacz, uwierz bądź". TO jest właściwe dla każdej grupy, do której mówię.
Gdybym nie marzyła mogłabym być wciąż tam- powiedziała odwołując się do szpitala, gdzie była miesiącami
próbując się wyleczyć z głębokiej depresji, która nieomal nie doprowadziła jej do śmierci.
Łyżwiarka jest jedną z dwu osób w historii, którym się udało zdobyć złote medale w kolejnych olimpiadach
zimowych.
"Myślę, że mam pewne sekrety. Mogę dotrzeć do ludzi, bo tam byłam" - powiedziała
"Myślę, że mogę pomóc ludziom. Cieszę się, że mogę się podzielić moją historią. Jest dla mnie nie do uwierzenia,
więc ona musi pomóc innym ludziom.
Turner i jej matka są wciąż wypełnione emocją, gdy kontemplują fakt, że ona rzeczywiście zdobyła dwa złote medale
olimpijskie.
Droga, która prowadziłą do jej zwycięstw była kamienista. Nigdy jej nie zapomni. Szczęśliwie dzisiaj Turner nie musi
walczyć z depresją. Również nie ma problemu z tożsamością jako matka, żona, łyżwiarka mówczyni i piosenkarka.
"Sporty były dla mnie zawsze łatwe. Zawsze chciałam próbować każdego nowego sportu" powiedział Turner,myśląc o przeszłości,
gdy dostała pod choinkę figurówki, które wprowadziły ją na drogę światowej kariery łyżwiarskiej.
W dniu, w którym chciała spróbować swojego podarku na lodowisku
ćwiczyli łyżwiarze szybcy. Zamiast uczyć się piruetów zaczęła się z nimi ścigać.
6 latce spodobała się prędkość i zaczęłą uprawiać ten sport. Zdobyła błędkitną
wstęgę w czasie jej pierwszych zawodów nowicjuszy.
"Niespodziewanie stałam się kimś" - powiedziała Turner wyjaśniając wzrost jej zainteresowania sportem.
"W krótkim czasie stałam się doprawdy dobra" powiedziała, wyjaśniając jak jej ojciec
zangażował się w jej łyżwiarstwo i jak on został "tatą Cathy".
W rezultacie utraciłam ojca - miałam trenera"
Zamiast spędzać czas jak dziecko, Turner cały czas trenowała. Nie wini ojca ponieważ
chciała tego samego co on. "Byliśmy przyjaciółmi i jesteśmy dobrymi przyjaciółmi nadal".
Gdy była nastolatką było szczególnie trudno. W wieku 16 lat Turner zaczęła tracić zainteresowanie
łyżwiarstwem i zaczęła mieć intensywne pożądanie stosunków.
"Wtedy straciłam moją tożsamość" powiedziała.
Turner nie udało się dostać do ekipy olimpijskiej w 1980 roku w wieku 18 lat,
ale mówi że jej już na tym nie zależało. Była na zgrupowaniu przedolimpijskim
w Berlinie gdy "miłość" jej chłopca będącego w stanach zajmowała cały jej umysł.
Wróciła sama z Berlina do jej chłopca. Później próbowała sam dostać sięna olimpiadę,
ale nie przeszła przez kwalifikacje. Nie miało to dla niej znaczenia w tym czasie.l
Postanowiła oddać się karierze piosenkarskiej. Wielostronnie utalentowana
dołączyła do grupy podróżującej z koncertami. " W ciągu dwu miesięcy moje życie
zmieniło się zupełnie . Zmieniłam tenisówki i pot na suknie wieczorowe" powiedziała,
zauważając, że ten proces przyczynił się do narastającego kryzysu tożsamości.
Po zerwaniu z chłopakiem, rzeczy miały się coraz gorzej, aż przestała być zdolna
do funkcjonowania. Nie wiedziała, co może uczynić ją szczęśliwą i szła od jednej rzeczy
do drugiej. Postanowiła iść do szkoły nart wodnych ale już po dwu tygodniach
trener odesłał ją do domu bo cały czas płakała,
Po powrocie spotkała kogoś, kto jej doradził iść do pracy do St. Croix.
"To jest mojha odpowiedź" - powiedziała Turner do siebie, wspominając
"wołanie geograficznego lekarstwa na rajskiej wyspie"
Właśnie na tej wyspie doszłą do takiej depresji, że przyjęła ofertę
tabletek uspokajających. Później wzięła ich garść. "Musiałam pozbyć się bólu
tak szybko jak to możliwe" powiedziała, wyjaśniając, że nie planowała popełnić samobójstwa
tylko chciała pozbyć się bólu. Napisała tym niemniej list do matki..
Droga do zwycięstw była wyboista. Nigdy jeje nie zapomni.
Uświadomiła sobie, że rozpaczliwie potrzebuje pomocy. Zadzwoniła do matki mówiąc:
" Nie sądzę, aby było coś na świecie, co by mogło uczynić mnie szczęśliwą " Turner
poleciała do domu i skierowała się wprost do szpitala. Zostałą przyjęta jako
pacjęt dobrowolny, a później zakwalifikowano ją na leczenie przymusowe.
" to było straszne. Szłam od złego do gorszego."
Stan Turner ulegał poprawie. Zaczęła pisać notatki. "Jestem łyżwiarką" pisała,
gniotła papier i wyrzucała go. "Jestem piosenkarką" kontynuowała, gniotła papier
i wyrzucała go. "To była stała karuzela", powiedziała.
Turner wspomina wizyty jej brata i jej pragnienie wyzdrowienia. " Chciałam wyzdrowieć, lub umrzeć" powiedziała.
Leczenie Turner posdtępowało do przodu i nigdy już nie wróciła. W końcu uświadomiła sobie dziecinne marzenie
zdobyciazłotego medalu. W roku 1992 na olimpiadzie w Altbertville zdobyła złoty medal na 500 metrów
w short-tracku, oraz srebrny medal w sztafecie na 3000 m. Przed zwycięstwem, krytycy kpili z niej poniweważ
była już przed trzydziestką
Po olimpiadzie wycofała sięze sportu, wyszła za mąż i znów powróciła zdobywając jeszcze jedno złoto na 500 m
w Lillehammer. Zdonyła też brązowy medal w sztafecie na 3000 m.
Jakby tego było jeszcze mało wystartowała w 1998 roku w Nagano.
Jest jedną z dwojga ludzi w historii,
które zdobyły złote medale w kolejnych zimowych igrzyskach olimpijskich.
Z czterema medalami jest trzecia wśród olimpijczyków olimpiad zimowych.
Zwycięstwa nadeszły po prawie dziesięciu latach walki, lecz gdy już powróciła nie cofnęłą się już więcej.
" Włożyłam w to serce i nie miałam nic do stracenia" Powiedziała zwierzając się,
że nadwyrężyła wszystkie mięśnie podczas pierwszego miesiąca treningu w Calgary w 1988.
"Uświadomiłam sobie, że ludzie mogą zrobić o wiele więcej niż myślą jeśli podejmą ryzyko" powiedziała
dodając, że w czasie trenowania w Calgary ukończyła studia.
Turner jest dowodem, że przeszkody mogą być pokonane. Jej resume robi wrażenie z osiągnięciami
takimi jak wywiady w największych show telewizyjnych jak "Good Morning America"
i "Larry King Live" it.d
Turner jest "motywacyjną mówczynią|" i piosenkarką. Pisała muzykę i śpiewała hymn narodowy na wielu
stadionach.
Po pierwszym złocie w Albertville Turner połączyła oba talenty i była łyżwiarką i piosenkarką
podróżującą z rewią lodową "Made in America".
Ma rozległe plany , bogatą przeszłość. Jedną z ulubionych
jest bycie z córką. "uwielbiam być matką"
Praca z dziećmi jest czymś, w czym Turner upatruje swoją przyszłość.
Być może poprzez obozy treningowe dla dzieci. Trenuje obecnie grupę łyżwiarzy
w Rochester.
Zwykłe rzeczy są bardzo niezwykłe
